Wet zorg en dwang

Per 1 januari 2020 is de Wet zorg en dwang (Wzd) van toepassing in plaats van de Wet BOPZ. Deze nieuwe wet gaat over het toepassen van onvrijwillige zorg door zorgverleners bij cliënten met een verstandelijke beperking of psychogeriatrische aandoening, zoals dementie.

Nee, tenzij…

Zorg moet zoveel mogelijk op vrijwillige basis plaatsvinden. Soms kunnen mensen niet goed (meer) zelf inschatten wat goed voor hen is. De Wzd voorziet dan in een aantal mogelijkheden om toch zorg te bieden die noodzakelijk is. Daarvoor moet een stappenplan worden doorlopen. Het uitgangspunt is zo min mogelijk onvrijwillige zorg. Pas als er echt geen alternatieven zijn, kan er onvrijwillige zorg worden toegepast. Dit moet vervolgens wel regelmatig worden geëvalueerd.

Als er sprake is van onvrijwillige zorg, betekent dit niet meer meteen dat u of uw naaste moet worden opgenomen op een gesloten afdeling. Ook op ‘open’ afdelingen in verpleeghuizen  is het mogelijk om onvrijwillige zorg toe te passen. In de toekomst kan dit mogelijk zelfs ook in de thuissituatie.

Wanneer?

Als er uit de evaluaties volgt dat er geen alternatieven zijn en het ernstige nadeel voor u of uw naaste blijft bestaan, kan er onvrijwillige zorg worden toegepast. Dit moet worden vastgelegd in het zorgplan en met u, of, bij wilsonbekwaamheid, met uw vertegenwoordiger worden besproken.

Op de website Dwang in de zorg vindt u brochures waarin de Wzd voor diverse doelgroepen wordt uitgelegd.

Maximale bewegingsruimte

In onze locaties zijn technische systemen geïnstalleerd om maximale bewegingsruimte mogelijk te maken. Er zijn ontvangers geplaatst bij liften en toegangsdeuren. Er is voor een werkwijze gekozen waarop we de bewoners op een veilige manier meer vrijheid kunnen bieden. Voor bewoners die deze vrijheden niet ‘aankunnen’, wordt een chip in de schoen geplaatst. De chips worden ‘gelezen’ door de ontvangers in het gebouw. Liften en toegangsdeuren worden dan automatisch geopend of blijven gesloten. Een chip wordt alleen uitgereikt als dat strikt noodzakelijk is. Het multidisciplinaire team stelt de risico’s van de bewoners vast en bespreekt dit met bewoner en naaste. Vervolgens wordt de chip ingesteld en uitgereikt.

Lees hier de veelgestelde vragen en antwoorden.

Cliëntvertrouwenspersoon

Bent u het niet eens met de toepassing van de onvrijwillige zorg? Dan gaat u uiteraard eerst in gesprek met de zorgverleners. Als u er samen niet uitkomt, is er de cliëntvertrouwenspersoon. Deze cliëntvertrouwenspersoon is niet in dienst bij Sonneburgh en komt op voor de belangen van u en uw naaste. Er is een aparte website gelanceerd die specifiek gaat over de functie cliëntenvertrouwenspersoon Wzd. Klik hier om naar die website te gaan.

Aan Sonneburgh is mevrouw Bianca Knigge van het LSR (Landelijk steunpunt (mede)zeggenschap) toegewezen. Hieronder treft u haar contactgegevens aan.

Bianca Knigge
Cliëntenvertrouwenspersoon Wzd
Telefoon: 06 21 39 33 05
E-mail: b.knigge@hetlsr.nl